تصور کنید که در یک مهمانی خانگی حضور دارید وناراحت هستید، سردرد دارید و تصمیم می‌گیرید برای مدتی تنها در یک اتاق‌خواب استراحت کنید. عمه شما که می‌خواهد با شما صحبت کند، در این حال با عصبانیت به او می‌گوبید که فقط می‌خواهید تنها باشید، و او هم به خاطر رفتار بد شما به شما فشار می‌اورد.
ممکن است دفعه بعد که به سراغ شما می‌آید، این ناراحتی در دلتان مانده باشد و یا حتی ممکن است سر او جیغ بکشید. اما آیا شما با این کار احساس راحتی خواهید کرد؟ نه ، شما احتمالا احساس بدتری خواهید داشت. شما برای رفتار خود ” مجازات ” شده‌اید، اما آیا عمه شما کاری کرد که این موضوع از دلتان بیرون برود؟
حالا به او به آرامی بگویید که شما می‌خواستید تنها باشید و او میگوید: ” بسیار خوب ، من درک می‌کنم، “او شما را تنها میگذارد به همراه مشتی شکلات! ” بعد از یک ساعت که دوباره برمی گردد تا به شما سر بزند و یک تکه کیک هم به همراه خود می آورد.
به زودی، صرف‌نظر از اینکه قبل از این چه احساسی داشتید، الان دیگر ممکن است زیاد ناراحت نباشید، شما ممکن است حتی خیلی کم با او صحبت کنید ولی او شما را با ناز و نوازش به ادامه مهمانی تشویق میکند.
آیا به شما به خاطر دامن زدن به اتفاقات بد پاداش داده می‌شود؟ شما احساس سرزندگی بیشتری دارید؟ آیا عمه ی شما رفتار سرزندگی شما را تقویت میکند ( به معنای این است که دوباره برایتان اتفاق بیفتد ) ؟ احتمالا نه.
